1
/
of
1
Gallery Flói
Prýði / Adorn
Prýði / Adorn
Regular price
23.500 ISK
Regular price
Sale price
23.500 ISK
Unit price
/
per
Shipping calculated at checkout.
Couldn't load pickup availability
Adorn are ceramic sculptures that can be both on the wall and on the table made by the artist Fanndís Huld Valdimarsdóttir.
Fanndís uses pit firing for this Adorn and decorates with colored wool yarn from Ullarvinnslan in Þingborg (Dóru Band)
Small 10x10 cm 5,5 cm high
Medium 15x15 cm 7,5 cm high
Pit firing is the oldest known method for the firing of pottery. Examples have been dated as early as 29,000–25,000 BCE, while the earliest known kiln dates to around 6000 BCE, and was found at the Yarim Tepe site in modern Iraq. Kilns allow higher temperatures to be reached, and use fuel more efficiently, and have long replaced pit firing as the most widespread method of firing pottery, although the technique still finds limited use amongst certain studio potters.
Unfired pots are nestled together in a pit in the ground and are surrounded with combustible materials such as wood, shavings, dried manure, leaves, and sometimes metal oxides and salts to affect the surface of the pots. The top of the pit may be protected with moist clay, shards, larger pieces of wood or metal baffles. The filled pit is then set on fire and carefully tended until most of the inner fuel has been consumed. At around 1,100°C (2,000°F) the maximum temperatures are moderate compared to other techniques used for pottery, and the pottery produced counts as earthenware. After cooling, pots are removed and cleaned; there may be patterns and colours left by ash and salt deposits. Pots may then be waxed and buffed to create a smooth glossy finish.
Prýði eru keramik skúlptúrar sem geta verið bæði á vegg og á borði eftir listakonuna Fanndís Huld Valdimarsdóttur.
Fanndís notar holu brennslu fyrir þessa Prýði og skreytir með lituðu ullarbandi frá Ullarvinnslunni í Þingborg (Dóru Band)
Small 10x10 cm 5,5 cm hár
Miðstór 15x15 cm 7,5 cm hár
Holu / gryfju brennsla er elsta þekkta aðferðin sem notuð hefur verið í heiminum fyrir keramik brennslu. Dæmi hafa verið dagsett allt frá 29.000–25.000 f.Kr., en elstu þekktu ofnar eru frá 6000 f.Kr. og fannst á Yarim Tepe-staðnum í Írak nútímans. Ofnar gera kleift að ná hærra hitastigi og nota eldsneyti á skilvirkari hátt og hafa löngum skipt út gryfjum sem útbreiddustu aðferðinni við að brenna leirmuni, þó að tæknin finnist enn í takmarkaðri notkun meðal tiltekinna leirkerasmiða.
Óbrenndir / hrábrenndir keramik munir eru staðsettir saman í gryfju í jörðu og eru umkringdir eldfimum lífrænum efnum eins og tré, spón, þurrkuðum laufum og stundum málmoxíðum og söltum til að hafa áhrif á yfirborð keramiksins. Efsta hluta gryfjunnar má verja með rökum leir, skerjum, stærri stykki af tré eða málm. Síðan er kveikt í uppfylltri gryfjunni og henni varlega sinnt þar til mest af innra eldsneyti hefur verið neytt. Við um það bil 1.100 ° C (2.000 ° F) er hámarkshitastig í meðallagi miðað við aðrar aðferðir sem notaðar eru við leirmuni, og leirkerið sem framleitt er telst sem leirvörur (hrébrennsla). Eftir kælingu eru kerin fjarlægð og hreinsuð; það geta verið munstur og litir eftir af ösku og saltfellingum. Þá er hægt að vaxa og nudda pottana til að búa til sléttan gljáandi áferð.
Fanndís uses pit firing for this Adorn and decorates with colored wool yarn from Ullarvinnslan in Þingborg (Dóru Band)
Small 10x10 cm 5,5 cm high
Medium 15x15 cm 7,5 cm high
Pit firing is the oldest known method for the firing of pottery. Examples have been dated as early as 29,000–25,000 BCE, while the earliest known kiln dates to around 6000 BCE, and was found at the Yarim Tepe site in modern Iraq. Kilns allow higher temperatures to be reached, and use fuel more efficiently, and have long replaced pit firing as the most widespread method of firing pottery, although the technique still finds limited use amongst certain studio potters.
Unfired pots are nestled together in a pit in the ground and are surrounded with combustible materials such as wood, shavings, dried manure, leaves, and sometimes metal oxides and salts to affect the surface of the pots. The top of the pit may be protected with moist clay, shards, larger pieces of wood or metal baffles. The filled pit is then set on fire and carefully tended until most of the inner fuel has been consumed. At around 1,100°C (2,000°F) the maximum temperatures are moderate compared to other techniques used for pottery, and the pottery produced counts as earthenware. After cooling, pots are removed and cleaned; there may be patterns and colours left by ash and salt deposits. Pots may then be waxed and buffed to create a smooth glossy finish.
Prýði eru keramik skúlptúrar sem geta verið bæði á vegg og á borði eftir listakonuna Fanndís Huld Valdimarsdóttur.
Fanndís notar holu brennslu fyrir þessa Prýði og skreytir með lituðu ullarbandi frá Ullarvinnslunni í Þingborg (Dóru Band)
Small 10x10 cm 5,5 cm hár
Miðstór 15x15 cm 7,5 cm hár
Holu / gryfju brennsla er elsta þekkta aðferðin sem notuð hefur verið í heiminum fyrir keramik brennslu. Dæmi hafa verið dagsett allt frá 29.000–25.000 f.Kr., en elstu þekktu ofnar eru frá 6000 f.Kr. og fannst á Yarim Tepe-staðnum í Írak nútímans. Ofnar gera kleift að ná hærra hitastigi og nota eldsneyti á skilvirkari hátt og hafa löngum skipt út gryfjum sem útbreiddustu aðferðinni við að brenna leirmuni, þó að tæknin finnist enn í takmarkaðri notkun meðal tiltekinna leirkerasmiða.
Óbrenndir / hrábrenndir keramik munir eru staðsettir saman í gryfju í jörðu og eru umkringdir eldfimum lífrænum efnum eins og tré, spón, þurrkuðum laufum og stundum málmoxíðum og söltum til að hafa áhrif á yfirborð keramiksins. Efsta hluta gryfjunnar má verja með rökum leir, skerjum, stærri stykki af tré eða málm. Síðan er kveikt í uppfylltri gryfjunni og henni varlega sinnt þar til mest af innra eldsneyti hefur verið neytt. Við um það bil 1.100 ° C (2.000 ° F) er hámarkshitastig í meðallagi miðað við aðrar aðferðir sem notaðar eru við leirmuni, og leirkerið sem framleitt er telst sem leirvörur (hrébrennsla). Eftir kælingu eru kerin fjarlægð og hreinsuð; það geta verið munstur og litir eftir af ösku og saltfellingum. Þá er hægt að vaxa og nudda pottana til að búa til sléttan gljáandi áferð.
Share
